Μη ενθυμούμενος κάποιο άλλο πικάπ της γερμανικής αυτής φίρμας, μπήκα στο διαδίκτυο για να διαπιστώσω, τελικά, πως πράγματι είναι το πρώτο πικάπ στην ιστορία της, πράγμα που με οδηγεί αρχικά σε δύο σκέψεις: Πρώτον, πως οι συγκεκριμένοι Γερμανοί τολμούν και, δεύτερον και σημαντικότερο, πως το βινύλιο έχει επιστρέψει για τα καλά!
Στο προηγούμενο τεύχος έτυχε να πάρω γεύση από τα μικρά ενεργά ηχεία της Magnat τα οποία κατέληξα πως πέρα από τις βίντατζ πινελιές στην αισθητική τους, είχαν και μια ανάλογη λογική όχι στον ήχο τους, όσο στο τρόπο που μας παρότρυναν να ακούμε τη μουσική μας, δηλαδή με έναν τρόπο πιο απελευθερωμένο κατά μια έννοια και λιγότερο χαϊφιντελικό. Εδώ, τώρα, με το πρώτο τους πικάπ, παρά το ότι έχει κι αυτό κάποιες βίντατζ πινελιές στην αισθητική του, οι Γερμανοί φαίνεται να κάνουν μια πρόταση, η οποία είναι τελείως διαφορετική στο ηχητικό πεδίο και αφορά τον μοντέρνο καταναλωτή και μουσικόφιλο, Ας πάρουμε όμως τα πράματα με τη σειρά.
Όμορφο είναι!
Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη αφού το ξεπακετάρισα και το έστησα. Ίσως κάπως συντηρητικό σχεδιαστικά, αλλά είχε μια απλότητα και μια ποιότητα που με έπεισε ενώ έχει κι ένα δικό του στυλ. Εντάξει, οι Γερμανοί δεν είναι Ιταλοί ή Γάλλοι στο ντιζάιν, ακόμα και οι Άγγλοι το κάνουν, μάλλον, καλύτερα, αλλά -με κάποιο τρόπο- κατάφερε να με πείσει. Κατασκευαστικά η Magnat ακολούθησε σίγουρα μονοπάτια για την είσοδό της στον κόσμο του βινυλίου, ρίχνοντας περισσότερο το βάρος στη σωστή υλοποίηση παρά στην καινοτομία, χρησιμοποιώντας δοκιμασμένες -τρόπον τινά- λύσεις, όπως στο βραχίονα που είναι τύπου J, μήκους 10 ιντσών με αποσπώμενο κέλυφος και είναι παραλλαγή αυτού που χρησιμοποιεί η Audiotechnica στο πικάπ της ATLP7.
Η πλίνθος είναι κατασκευασμένη από MDF ικανότατου πάχους όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες με βαφή μαύρη λάκα πιάνου (είναι διαθέσιμο και ανάλογης ποιότητας λευκό). Το πλατό είναι κατασκευασμένο από ειδικό πολυμερές και είναι αρκετά βαρύ. Στόχος της εταιρίας ήταν να συνδυάσει την αξιοπιστία των επαγγελματικών πικάπ που απευθύνονται στα στούντιο και τους DJs, με τα audiophile επίπεδα ακουστικής απόδοσης. Έτσι επέλεξαν την απευθείας οδήγηση που συναντάμε περισσότερο στα επαγγελματικά πικάπ, αντί της οδήγησης με ιμάντα αν και η αρχιτεκτονική αυτή δείχνει πλέον να κερδίζει το έδαφος που έχασε εδώ και πολλά χρόνια. Πωλείται με ή χωρίς κεφαλή και για τη δοκιμή μας ήρθε με την κεφαλή που προσφέρει η εταιρία, μια Audiotechnica ΑΤ95Ε, ένα μοντέλο πολύ γνωστό για τον εξαίρετο λόγο τιμής προς απόδοση που το χαρακτηρίζει. Υπάρχει αναλυτικό φυλλάδιο σε 7 γλώσσες, αλλά δυστυχώς όχι στα ελληνικά, το οποίο πάντως είναι αναλυτικότατο και σας καθοδηγεί βήμα-βήμα, πως θα στήσετε το πικάπ αφού το ξεπακετάρετε. Πάντως αν δεν είστε οικείοι με τη διαδικασία, καλό θα ήταν να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου που γνωρίζει. Αν το αγοράσετε με τη κεφαλή δε θα χρειαστεί να ρυθμίσετε το ύψος του βραχίονα αφού θα το παραλάβετε ρυθμισμένο για τη συγκεκριμένη κεφαλή, θα πρέπει όμως να ισορροπήσετε το βραχίονα, να ρυθμίσετε το βάρος ανάγνωσης και το antiskating, ρυθμίσεις που στο συγκεκριμένο πικάπ είναι πιο εύκολες απ’ ότι ακούγονται. Στην επιφάνεια της πλίνθου, εκτός από το πλατό και το βραχίονα, αναπαύεται και ο διακόπτης που ρυθμίζει την ταχύτητα του μοτέρ απ’ όπου μπορούμε να επιλέξουμε αν θα παίξουμε δίσκους 33, 45, ή 78 στροφών. Στο πίσω μέρος βρίσκουμε την υποδοχή του καλωδίου τροφοδοσίας που είναι αποσπώμενο, την έξοδο RCA, τον διακόπτη On/Off και την υποδοχή της γείωσης.
Ησυχία… γυρίζει…
Συνέδεσα το πικάπ και στα δύο συστήματα που χρησιμοποιώ και γρήγορα έδειξε τη προτίμησή του στο μεγάλο, που διαθέτει μεγαλύτερα επίπεδα ανάλυσης και πιστότητας. Σαν προενισχυτές φωνογραφικής κεφαλής χρησιμοποιήθηκαν, ο ΤC-750, το λαμπάτο, στηριζόμενο σε δύο ECC82, στάδιο του προενισχυτή Crοft Vitale και το Alva Solo της Cambridge Audio, το οποίο έτυχε να έχω το ίδιο διάστημα για δοκιμή. Σε σχέση με το Pro-Ject μου με κεφαλή της ίδιας εταιρίας, συνδυασμός που βρίσκεται αρκετά κοντά από άποψη κόστους, ακούγεται σαφώς πιο ραφιναρισμένο με καλύτερη αίσθηση ανάλυσης, πιο ήσυχο, αλλά και με μια ιδέα πιο αποστασιοποιημένο, πιο αυστηρό, πιο γερμανικό θα έλεγες (αν και αυτό, ίσως δεν είναι δόκιμος όρος ακουστικής ανάλυσης!), πιο καθορισμένο στον ήχο του, πιο εγκεφαλικό, λιγότερο ενθουσιώδες σαν άκουσμα, σε συνδυασμό πάντα με τη κεφαλή της Audiotechnica. Η οποία κεφαλή παίζει όντως εκπληκτικά για τα λεφτά της, παρουσιάζοντας μια θαυμαστή ισορροπία και μουσικότητα και που το χαμηλό κόστος της φαίνεται κυρίως στις χροιές κάποιων οργάνων όπως το πιάνο, το βιολί ή τα πνευστά, όπου υστερεί σε σχέση με την κεφαλή που χρησιμοποιώ ως αναφορά, ειδικά όσο ανέβαιναν οι εντάσεις. Φυσικά είναι απολύτως λογικό για μια κεφαλή τόσο χαμηλού κόστους, να μένει πίσω σ’ αυτούς τους τομείς σε σχέση με μια κεφαλή τριπλάσιου κόστους και βάλε. Στο Harlem River του Kevin Morby με τον Croft στην προενίσχυση της κεφαλής, αποδόθηκε υπέροχα αυτή η περίεργα αρρωστημένη ατμόσφαιρα της μουσικής του δίσκου. Παντρέψτε το με ένα λαμπάτο στάδιο ενίσχυσης φωνογραφικής κεφαλής και απολαύστε, αν ακούτε τέτοιες μουσικές, αυτόν τον τρισδιάστατο και τον αέρινο, ρέοντα και παλλόμενο ήχο που τόσο απλόχερα μια σωστή λάμπα θα δώσει. Αν πάλι είστε θιασώτης της αυστηρής ουδετερότητας και της ησυχίας, συνδυάστε το με ένα προενισχυτή όπως ο Alva Solo που παρουσιάζεται σε άλλες σελίδες του παρόντος τεύχους και με τον οποίο το Magnat ταίριαξε περίφημα, αποδίδοντας σκανδαλωδώς καλά ειδικά στην κλασική, αλλά και σε μουσικές που δε το περίμενα, όπως αυτές του Leonard Cohen. Βλέπετε η ουδετερότητα του Magnat και το ήσυχο υπόβαθρο που προσφέρει, το καθιστούν πολύ ευέλικτο καθώς θα αναδείξει στο ακέραιο το χαρακτήρα του προενισχυτή και -υποψιάζομαι- και της κεφαλής που θα το συνοδεύσουν.
Η αίσθηση των κρουστών στο δίσκο Moving Waves των Focus, πάντα με τη λάμπα στη προενίσχυση, ήταν απλά… ουάου (αν μου επιτρέπετε το επιφώνημα), με φοβερή ενέργεια, ατάκα αλλά και περιγραφή της μεμβράνης τους, καθώς επίσης εξαιρετική ήταν και η μεταφορά στον ακροατή, της ενέργειας που διατρέχει όλο τον δίσκο.
Η αναλυτική διάθεση του πικάπ της δοκιμής έκανε να ακουστεί πραγματικά πολύ ωραία ο δίσκος Blood, Sweat and Tears του ομώνυμου συγκροτήματος, ένα άλμπουμ με ιδιαίτερα περίπλοκες μουσικές δομές και μεγάλη ποικιλία οργάνων. Αλλά εκεί που καθηλώθηκα, μπήκα σε σκέψεις και ομολογώ πως κάτι λαμπάτο ράγισε μέσα μου, ήταν στο πώς έπαιξε το Cantate Domino με τον ημιαγωγικό Alva Solo στην προενίσχυση, όπου η απόδοση τόσο του χώρου όσο και της χορωδίας ήταν, πραγματικά, όλα τα λεφτά.
Λοιπόν;
Ο ήχος του λοιπόν δεν είναι καθόλου παλιομοδίτικος, απεναντίας είναι πολύ μοντέρνος, απευθυνόμενος στον σύγχρονο ακροατή που ίσως και να έχει, με το Magnat, την πρώτη του εμπειρία στο χώρο του βινυλίου. Λιτός ήχος αλλά σοβαρός, σε βάζει στη μουσική, καθώς τα όποια λάθη του είναι αφαιρετικού χαρακτήρα και το συνολικό άκουσμα χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο πιστότητας και ομοιογένειας με πολύ χαμηλό θόρυβο, που μαρτυρά μια εξαιρετική μηχανολογική κατασκευή. Καθώς τον τελευταίο καιρό είμαι σε διαδικασία αναβάθμισης του αναλογικού μου συστήματος με έβαλε σε σκέψεις, καθώς πραγματικά απόλαυσα και εκτίμησα το υπόβαθρο που προσφέρει για το χτίσιμο ενός αναλογικού συστήματος αξιώσεων. Η κεφαλή που φορά παρά το ότι του ταιριάζει, παραδίδοντας ένα πολύ σωστό μουσικό αποτέλεσμα, ταυτόχρονα το αδικεί καθώς το πικάπ σαφώς και μπορεί να αναδείξει τον ήχο μιας αρκετά ακριβότερης κεφαλής. Αν έχετε κάποια καλή κεφαλή πάρτε το χωρίς. Αν δεν έχετε και -ενδεχομένως- είναι το πρώτο σας πικάπ, πάρτε το με την κεφαλή, δείτε πως δένει με τα υπόλοιπα συστατικά του συστήματός σας και κάποια στιγμή, αν το αποφασίσετε, κάντε την αναβάθμισή σας πηγαίνοντας σε κάποια ακριβότερη.
Overview
Περιγραφή: Πλατό/Βραχίονας
Αρχιτεκτονική: Άμεσης Οδήγησης
Πλίνθος: Από MDF
Πλατό: POM, 1,9kg, χωρίς ματ
Κινητήρας: Ελεγχόμενος μέσω κλειστού βρόχου με κρύσταλλο
Βραχίονας: Στέλεχος τύπου J, 10”, κράμα αλουμινίου, καρντανική ανάρτηση τεσσάρων σημείων με ρουλεμάν χάλυβα, στατικά ζυγισμένος με ρυθμιζόμενο ύψος.
Wow and Flutter: <0,08%(33 1/3 rpm)
Λόγος Signal/Noise: >72db
Άλλες δυνατότητες: Ρύθμιση ύψους (VTA), διαιρούμενο headshell, Έξοδος με θηλυκά RCA, εγκατεστημένη κεφαλή (Audiotechnica AT95E)
Διαστάσεις: 450x162x367 (mm, πxυxβ)
Βάρος: 11 kg
Τιμή: € 1.099
Info: Audiodesigner, τηλ.: 2310-477190
Το review είναι από τον Γιάννη Δρακόπουλο και δημοσιεύεται στο δέκατο τέταρτο του YELLOWBOX που κυκλοφορεί στα περίπτερα._YB